فرهنگ مدرنیته و توهم

غرب بعد از رنسانس در معنی «خدا» و «انسان» و «جهان» به انحراف افتاد و در نتیجه با «واقعیات علم» درست بخورد نکرد و تمدنی به وجود آورد که بیشتر جوابگویی خیالات بشر است تا روح واقع بین او. فکر و اندیشه غربی به جای تعامل با طبیعت و شکوفا و بهتر کردن آن، به تخریب و تسلط بر آن پرداخت. بشر جدید به جای تغییر خود برای هر چه بیشتر شایسته قرب الهی شدن، به تغییر و تخریب طبیعت پرداخت و بندگی خود را در «زندگی زمینی» فراموش کرد.