آن موقعیتی که شما خیلی تشنه هستید و عطش دارید قاعدتاً به‌سمت آن نمی‌روید؛ چون ده بار تا حالا رفتید هی شیرش را بازکرده و دیده‌اید آب ندارد یا اگر آب داشته یک آب خیلی بدمزه و گرمی بوده که از خوردن آن اصلا حس خوبی نداشتید. حالا دیگر به‌سمت‌وسویش هم نمی‌روید. دقیقاً به همین شکل، اتفاقات مختلف دیگر زندگی نیز تصویری در ذهنمان ایجاد می‌کنند؛ تصویر ایجادشده ممکن است واقعی یا غیرواقعی باشد.
ابتدا باید ببینیم تصویری که شما از خودت گفته‌ای یک تصویر واقعی است؟ یعنی بارها که امتحان داشتید سر جلسه واقعاً هیچ‌چیز بلد نبودی؟ آن‌وقت که بلد نبودی، حتی یک کلمه درس نخوانده بودی یا واقعاً درس خواندی و بلد نبودی. همه این موارد می‌تواند تصویر دقیق‌تری از شما در ذهنتان بسازد.
پس از آن لازم است آهسته و پیوسته تصویر بهتری از خودمان در ذهنمان بسازیم؛ یعنی اگر قبلاً آدمی بودید که وقت زیادی برای درس خواندن نمی‌گذاشتید یا به سبک درستی درس نمی‌خواندید و سر امتحان هیچ‌چیز در ذهنتان نبوده و این حس بد، تصویر بدی هم در ذهن شما ساخته، باید این تصویر را تغییر بدهید؛ یعنی دست‌به‌کار شوید، اقدام کنید و واقعی وارد میدان شوید. باید درس‌خواندن را به‌صورت درست و برنامه‌ریزی شده شروع کنید. باید خود جدیدی در ذهن خودتان سرجلسه امتحان بسازید که اتفاقاً خیلی هم خوب می‌تواند از پس امتحان‌ها بربیاید.
اما اگر این تصویر واقعی نبوده و مثلاً اطرافیان این تصویر را در ذهن شما ساختند باید فکر دیگری بکنیم؛ مثلاً خانواده دائم از سختی و بزرگی امتحان‌ها صحبت می‌کنند و یا دوستانت کلا ساز نمی‌توانیم و نمی‌شود را کوک کرده‌اند. باید بدانید که این ماجرا یک تصویر کاذب برای شما ایجاد کرده است. این تصویر، مثل آب‌سردکنی است که دیگران از آن خورده و گفتند آبش بدمزه است یا اصلاً آب ندارد ولی وقتی خودتان تشنه بوده و آبش را امتحان کردید با خودتان گفتید: «اِ چه آب خوبی هم دارد.» باید خودتان را با عملکرد واقعی و با نتایجی که بعد از تلاش واقعی به دست آوردید، مقایسه کنید؛ در غیر این صورت، دچار خطا خواهید شد.
nojavan7CommentHead Portlet