چطور کمتر عصبانی بشوم؟

1- اول تبریک! به خاطر خودآگاهی. همین که رفتارت را صادقانه قضاوت می‌کنی، یک پله بزرگ را جلو آمده‌ای. درگوشی بگویم، بعضی‌ها تا سنین بالاتر، هنوز گیر همین پله‌اند. درصدد حل مشکل بودن و پرسیدن از مشاور، پله دوم است.
2- خشم و عصبانیت، یک واکنش طبیعی بدن ماست. اصلاً نعمت خداست. انشاالله همیشه بر سر دشمنان خدا خالی‌شان کنی! یعنی همان خشم مقدس. 
3- اما در مورد سؤالت که به خشم در مقابل اعضای خانواده اشاره کردی باید بگویم: 
* برای خودت یک جدول عصبانی شدن درست کن. کِی عصبانی می‌شوی؟ وقت گرسنگی؟ بی‌خوابی؟ حین چه صحبت‌هایی با اطرافیان؟ می‌خواهیم پیش‌بینی کنیم کِی اوضاع از کنترلت خارج می‌شود.
4- از اینجا به بعد مثل یک کارآگاه منتظر نشانه‌ها باش. هر بار که حدس زدی کم مانده عصبانی بشوی، فوری حال و هوا را عوض کن. بحث را عوض کن، برو کنار پنجره، چیزی بخور، هر بار که توانستی با پیش‌بینی و عوض کردن حال و هوا، مانع انفجار شوی یک جوری خودت را مهمان تشویق و جایزه کن.
5- در طول یک هفته تعداد گل‌هایت را بشمار. ببین چند چند شدی؟ بشمار چندبار در این هفته توانستی پیشگیری کنی و چندبار از دستت در رفته است؟ جایزه فراموش نشود.
6-  حالا بیا بیشتر به عصبانیت‌هایت فکر کنیم. تصمیم‌گیری و رفتار در هنگام خشم غالباً اشتباه از آب در می‌آید. اما چه اتفاقی می‌افتد که باز هم تکرار می‌شود؟ هم‌زمان با تلاش برای عصبانی نشدن لازم است تا برای رشد مهارت‌های ارتباطی تمرین بیشتری کنی. چطور قاطع ولی مهربان حرف بزنم؟ چطور بدون پرخاشگری، حقم را بگیرم و چطور با افکار منفی مقابله کنم؟ هر کدام از این‌ها راهکارهایی دارند و جوینده یابنده است.
7- از پزشک کمک بگیر. بعضی وقت‌ها کمبود آهن و برخی مواد معدنی، بدن را مستعد عصبانیت می‌کنند. چه پزشکی مدرن و چه اطبای سنتی در این زمینه راه‌حل‌هایی دارند. ورزش و معجزه‌اش را در تقویت اعصاب همه بلدیم! حتماً سراغش برو.
8- در صورتی که این ماجرا بیش از حد بود و هیچ جوره کنترل نشد، حتماً سری به مشاور بزن. کار نشد ندارد. فراموش نکنیم که شیطان بیکار ننشسته، مرخصی هم نگرفته، هست برای همین کارها، هر روز و ساعت باید پناه ببریم به خدا و از او کمک بخواهیم.
9- شرم و غصه بعد از عصبانیت برای تغییر کردن مفید هستند. حالا که داری برای بهتر شدن تلاش می‌کنی، پس وقت غصه خوردن نیست.