شاه نفتی!

وقتی به آمارهای اقتصادی سال‌های ۱۳۳۸-۱۳۵۵ نگاه می‌کنیم، درآمد نفتی کشور، ۷۲ برابر شده‌ است! اما بدتر اینکه این درآمد حتی از راه فرآورده‌های نفتی نیست، بلکه صادرات نفت خام و خام فروشی نفت است...در همین بین نسبت صادرات غیرنفتی به نفتی در سال‌های ۱۳۴۴-۱۳۵۶ از ۲۳درصد به ۲درصد کاهش یافت!

این اعداد و ارقام یعنی رژیم پهلوی ذوق زده از بالا رفتن درآمد نفتی که به خاطر افزایش فروش دیوانه‌وار نفت از ۲۰۰هزار بشکه به بیش از ۵میلیون بشکه در روز و افزایش قیمت جهانی نفت اتفاق افتاده بود؛ توهم زده و فکر می‌کرد به‌سوی تمدنی جدید در حرکت است!

اما در نهایت این دلارهای نفتی به جای کمک به پیشرفت کشور، در توهم تمدن خرج شد: جشن‌های2500 ساله، جشن هنر شیراز، تفریحات خارج کشور و...!

محمدرضا نه تنها به سوی تمدنی حرکت نمی‌کرد، بلکه وابستگی به نفت را گریبان گیر کشور کرد و با کاهش عجیب صادرات غیر نفتی، درآمد کشور را محدود به نفت کرد! وقتی درآمد کشور وابسته به نفتی باشد که قیمت آن در بیرون کشور و جایی مثل اوپک تعیین می‌شود، یعنی کشور اختیاری از خود ندارد و هرچه برایش تعیین کنند خواهد شد و اگر قیمت نفت کاهش یابد سفره مردم کوچک و کوچک‌تر خواهد شد...