اولویت‌های قاطی‌پاطی

اهمال‌کاری هم البته انواع مختلفی دارد. بعضی‌ها برای انواع اهمال‌کاری اسم هم گذاشته‌اند؛ مثلاً، اهمال‌کاری شناختی، جسمانی و گرایشی داریم. 
اهمال‌کاری‌های شناختی آن دسته‌ای هستند که یک‌ صدا و یک احساس درونی باعث می‌شود که از انجام‌دادن کارها سرباز بزنید. ممکن است آن صدای درونی دائم بگوید این کار که زمان زیادی لازم ندارد و حالا نمی‌خواهد به سراغش بروی. درست مثل وقتی که معلم می‌گوید کافی است هر هفته یکی از درس‌ها را مرورکرده و بخوانید، شما با خودتان می‌گویید یک درس که چیزی نیست به‌موقع می‌خوانم، کم‌کم همین یک درس یک درس‌ با هم جمع‌شده و تبدیل به دویست صفحه مطلبی شده که هنوز به آن نگاه هم نینداخته‌اید. اگر چنین فکر و رفتارهایی در خودتان سراغ دارید، بدانید که شما مبتلا به اهمال‌کاری شناختی هستید.
وقتی افراد درک عمیقی از کاری را که می‌خواهند انجام بدهند، ندارند، فرض کنیم شما مهارت تازه‌ای مثل طراحی را یاد گرفتید و پس از پایان دوره آموزشی، شرکتی پیدا کردید که طراحی لوگوی خودش را به شما سپرده است. کارفرما یک هفته هم به شما وقت می‌دهد. تازه‌کارها از این فرصت خیلی خوب استفاده نمی‌کنند. علت هم این است که هنوز درک عمیقی از کاری را که می‌خواهند انجام بدهند، ندارند. برای همین هم کل کار را می‌گذارند یک روز مانده به موعد تحویل، بعد شروع می‌کنند. همین باعث می‌شود که کار را سر موقع تمام نکنید و طبیعی است که کارفرما هم از شما راضی نباشد. اگر دچار این مدل رفتارها باشید، در دام اهمال‌کاری گرایشی افتاده‌اید. 
اهمال‌کاری جسمانی هم که به شرایط فیزیکی‌تان مربوط است؛ مثلاً، بیماری گرفته و اندکی کسالت دارید، پزشک هم توصیه کرده است که دو روز باید استراحت کنید. بعد از گذشتن دو روز ممکن است همچنان از دیگران بخواهید کارهای شما را انجام بدهند، یا تظاهر کنید که مثلاً من هنوز مریضم. معمولاً این مورد از اهمال‌کاری تحت شرایطی به‌وجود می‌آید که بدن برای مدتی تنبلی را مزه‌کرده و چون تنبلی شیرین‌تر و راحت‌تر از سخت‌کوشی است، پس، تمام تلاشتان را نمی‌کنید و متأسفانه به این ترتیب باز هم از بهتر کارکردن دور نگه داشته می‌شوید؛ اما اگر مبتلا به هر نوعی از اهمال‌کاری هستید، جای نگرانی وجود ندارد؛ چون با مقابله و تلاش می‌شود آن را به کمترین حد رساند.

ریشه اهمال‌کاری را کجا می‌توانیم پیدا کنیم؟ علت اصلی اهمال‌کاری چیست؟ باید بدانید دلایل این پدیده می‌تواند زیاد باشد، ولی مهم‌ترینش این است که خودکم‌بینی داریم، پرتوقعیم، ضعف در تصمیم‌گیری داریم، ترس از اشتباه و شکست داریم، کمال‌گرایی داریم و دلایل دیگری که هر کدام می‌توانند مقداری در این موضوع دخیل باشند. 
خودکم‌بینی، یعنی خودتان را پایین‌تر از جایگاهی که هستید می‌بینید. به‌خاطر همین، اعتمادبه‌نفس خودتان را از دست می‌دهید و این باعث می‌شود که در انجام کارهایتان احساس شرمندگی کنید و نصفه‌نیمه رها کنید. پرتوقعی، می‌تواند دلیل بعدی برای اهمال‌کاری باشد؛ یعنی وقتی فرد در انجام‌ کاری به نتایج بالاتری از میزان توقع خودش فکر می‌کند در هنگام مواجهه با نتایج واقعی کار، ناخودآگاه احساس سرخوردگی می‌کند و تحمل شرایط را ندارد. به همین جهت، از انجام ادامه‌ آن کار خودداری می‌کند، چراکه انتظار بیش از اندازه‌ از خودش دارد.
سومین ریشه اهمال‌کاری، ضعف در تصمیم‌گیری است. اگر نتوانیم تصمیم بگیریم که کدام کار را چطور انجام بدهیم ممکن است که زمان انجام‌دادن آن کار بگذرد و ما هنوز انجامش ندادیم. برای تقویت مهارت تصمیم‌گیری ترفندهایی وجود دارد که به کمک آن‌ها دچار اهمال‌کاری هم نشویم. در واقع، می‌شود گفت اهمال‌کاری ترس از تصمیم‌گیری است.
ترس از اشتباه‌کردن و شکست‌خوردن می‌تواند چهارمین عامل این پدیده باشد. اگر شما کار نادرستی را انجام بدهید، دچار خجالت می‌شوید و در نتیجه، برای دفعات بعدی می‌ترسید سراغ آن کار بروید. 
کمال‌گرایی هم از دلایل اهمال‌کاری است. گاهی اوقات شما می‌خواهید که در یک زمان و موقعیتی به بهترین شکل ممکن خودتان را نشان بدهید، بعد مرتب آن کار را عقب می‌اندازید تا منتظر یک فرصت باشید که در آن فرصت طلایی بتوانید کیفیت خیلی بالایی را ارائه بدهید و این باعث می‌شود که هیچ‌وقت هیچ‌کاری را انجام ندهید. اصلاً‌ اهمال‌کاری و کمال‌گرایی دو روی یک سکه هستند؛ پس، باید کمال‌گرایی‌تان را هم درمان کنید. 

اهمال‌کاری عواقب ریزودرشتی هم دارد. شاید با اهمال‌کاری برای مدتی سختی و فشار کار را از روی دوشتان بردارید و احساس آرامش بکنید، اما این زمان کوتاه است و بابتش باید بهای سنگینی بدهید؛ مثلاً، اضطراب، رنجش، دل‌سردی، کاهش اعتمادبه‌نفس در شما بروز می‌کند و در نتیجه، بهداشت روانی‌تان به خطر می‌افتد؛ پس، بهترین راه این است که به اصلاح خودتان بپردازید. 

برای رهایی از اهمال‌کاری ترفندهایی را با هم بررسی می‌کنیم که کاربست هریک از آن‌ها به شما کمک‌های زیادی خواهد کرد: 

• اول از همه، سخت‌ترین کار را انجام‌ بده و به این ترتیب در بقیه اوقات روز خیالت راحت است که مهم‌ترین و سخت‌ترین کار را انجام دادی. رسیدن به این هدف کوتاه‌مدت توان شما برای اهداف بعدی را هم تقویت می‌کند. کارهای بعدی را به‌خوبی و با صرف انرژی کمتری به اتمام می‌رسانید و به این ترتیب دارای انگیزه‌ای می‌شوید تا تمامی کارها را به پایان برسانید.
• اعتمادبه‌نفس خودتان را بالا ببرید. اهمال‌کاری در خیلی از افراد به‌دلیل ترس از شکست شکل می‌گیرد. شکست را مقدمه‌ای برای موفقیت و رشد خودتان قبول کنید و از تجربه‌کردن آن نگران نباشید. می‌توانید از راه‌ها و تکنیک‌های افزایش اعتمادبه‌نفس هم استفاده کنید. بدانید و با خودتان تکرار کنید که قرار نیست در هر کاری موفق باشید. 
• می‌توانید برای خودتان تشویق و پاداش در نظر بگیرید؛ مثلاً،‌ اگر کاری را کامل بدون اهمال‌کاری انجام دادید، برای خودتان جایزه در نظر بگیرید. حالا جایزه به خودتان بستگی دارد؛ مثلاً، می‌تواند دیدن یک فیلم سینمایی باشد، ولی می‌دانم که هیچ جایزه‌ای شیرین‌تر از حس خوب بعد از تمام‌شدن کارها نیست.  
• کارهایتان را اولویت‌بندی کنید؛ کارهای مهم و فوری، کارهای مهم و غیرفوری، کارهای غیرمهم، ولی فوری و کارهای غیرمهم و غیرفوری داریم. همیشه این چهاردسته را یادداشت کنید تا بدانید برای شروع روزتان باید از کجا شروع کنید. 
• برای رفع اهمال‌کاری آینده‌تان را تصور کنید. یکی از بهترین روش‌های مقابله با اهمال‌کاری فکرکردن به عواقب و نتیجه‌ آن است. فکر کنید که اگر کاری را تعویق بیندازید چه می‌شود. سعی کنید خودتان را در لحظاتی از آینده مجسم کنید که کارها را به تعویق انداخته و با اهمال‌کاری انجام دادید. حالا باید دقیقه‌ 90 با کلی فشار روانی کارتان را انجام بدهید. خب، خودتان را سرزنش می‌کنید که کاش زودتر انجام داده بودم.
• می‌توانید حتی از دوست‌هایتان کمک بگیرید. با یک دوست یا فرد نزدیکتان صحبت‌کرده و از او بخواهید که در انجام کارها کمکتان بکند. گاهی اوقات نیاز است انگیزه‌های غیرمستقیم پیدا کنید. همه‌ ما زمان‌هایی را تجربه کردیم که در آن زمان حال انجام‌کاری را نداریم، اما آن چیزی که مردمان موفق را از انسان‌های عادی متمایز می‌کند این است که آن‌ها حتی از حس‌وحال انجام کاری را که ندارند، به آن توجه نمی‌کنند و باز هم آن کار را انجام می‌دهند. آن‌ها برای انگیزه پیداکردن صبر نمی‌کنند، بلکه ساختار ذهنی سخت‌کوشی را مداوم در خودشان تقویت می‌کنند. البته ساختار ذهنی سخت‌کوشی یک‌شبه ایجاد نمی‌شود و برای کسب آن باید همت کنید و صبر داشته باشید. 
• از دیدن فیلم و کلیپ و سخنرانی‌های انگیزه‌بخش، خواندن کتاب‌های مفید در این موضوع و همچنین مشورت با افراد متخصص و امین هم غفلت نکنید.