nojavan۷ContentView Portlet

صفا باشه
آقا پس از کاشت سه نهال، از سه سود این ثروت سبز گفتند
صفا باشه

آقا پیش از ظهر امروز (۱۴۰۳/۱۲/۱۵)، هم‌زمان با روز درختکاری و کاشت سه اصله نهال، درختکاری را اقدامی سودآور، آینده‌نگری و تولید ثروت برشمردند و با تأکید بر لزوم توجه جدی به نهضت ملی درختکاری که سال گذشته در دولت شهید رئیسی آغاز شد، گفتند: همه مردم در موضوع درختکاری به‌عنوان یک عمل صالح و حسنه مشارکت داشته باشند تا با افزایش درختان، محیط زندگی و زیست طراوت و صفا پیدا کند.

متن کامل بیانات آقا به شرح زیر است:

۱

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

امسال هم به رسم هر سال بحمدالله توفیق پیدا کردیم که چند نهال ــ دو سه نهال ــ بکاریم. این برای آن است که علاوه بر جوانها، افرادی در سنین ما هم به سمت این کار مهم، بزرگ، لازم و زیبا حرکت کنند و همه در شوق به کاشتن نهال و تکثیر درخت و سبزه در کشور در تلاش باشند.

درخت‌کاری سرمایه‌گذاری است؛ در واقع آینده‌نگری است، تولید ثروت است. همین نهال چند وقت دیگر تبدیل خواهد شد به یک درخت؛ اگر درخت میوه باشد، یک نوع ثروت است، اگر چوب باشد، یک نوع ثروت است. شما با کاشتن نهال سود میبرید و ضرر نمیکنید؛ این یک جنبه‌ی مسئله‌ی نهال‌کاری است.

یک جنبه‌ی دیگرش این است که عامل سلامت هوا است. درخت و کشتزارها و سبزیجاتی که خدای متعال از زمین میرویاند، تأثیر دارند در بهبود فضای زندگی و وضع هوا؛ بنابراین محیط زیست هم از این کاشت نهال و درخت بهره‌مند میشود که محیط زیست یک چیز بسیار مهمّی است، محیط زندگی انسان است و انسانها حتماً احتیاج دارند به محیط زیست. این هم یک جنبه.

یک جنبه‌ی دیگر هم این است که خود درخت و سبزه، مایه‌ی طراوت و صفای محیط زندگی است؛ غیر از جنبه‌ی سلامت و سود مادّی و امثال اینها، چشم‌نواز است، دلنواز است. محیط زندگی اگر سبز باشد و همراه با سبزه و روییدنی‌های نعمت پروردگار باشد، این طبعاً برای محیط روحی انسان مفید است و انسانها بهره‌مند میشوند. اینها جنبه‌های مختلفی است. در واقع درخت، نهال‌کاری، هم سود مادّی دارد، هم سود زیستی دارد، هم مایه‌ی طراوت و سود روانی دارد؛ از همه‌جهت انصافاً سود محض است، یعنی هیچ ضرری در آن وجود ندارد.

آنچه بنده میخواهم توصیه کنم، این است که این نهضت ملّی درختکاری(۱) را که سال گذشته اعلام شد و شنیدم بحمدالله خوب پیش رفته، جدّی بگیرید و دنبال کنید. اینکه در دولت شهید رئیسی گفته شد در طول چهار سال یک میلیارد درخت کاشته بشود، معلوم شد که عملی است و میتواند انجام بگیرد؛ به شرطی که همه همّت کنند و دستگاه‌های مربوط دولتی هم به مردم کمک کنند در اینکه این کار را انجام بدهند؛ چه با تبیین، چه با کمکهای عملی و کمکهای اداری و امثال اینها.

یک نکته‌ی مهمّ دیگر این است که این‌[طور] نباشد که ما از این طرف نهال بکاریم، و از آن طرف درختهای تنه‌دار بزرگِ مورد استفاده را تخریب کنیم و قطع کنیم. حالا قطع درختان ــ چه در جنگلها، چه غیر جنگلها ــ  در یک مواردی، البتّه ضروری است یا از لحاظ فنّی لازم است که آن بحث دیگری است امّا به طور کلّی مراقب باشیم که قطع درختان، یک ضرر و یک خطر محسوب میشود؛ از تخریب جنگل جلوگیری بشود، از تبدیل اراضی کشاورزی به کاربردهای دیگر جلوگیری بشود. این هم یک مسئله است. و شنیده‌ام بحمدالله در تهران و در بعضی شهرهای دیگر کارهای خوبی هم در این زمینه‌ها انجام گرفته که اینها باید ادامه پیدا کند.

توصیه‌ی من این است که مردم عزیزمان، مسئله‌ی نهال‌کاری را به عنوان یک عمل صالح، به عنوان یک حسنه در نظر بگیرند و درختان را افزایش بدهند، روییدنی‌ها را افزایش بدهند و محیط را با این کار صفا ببخشند؛ علاوه بر اینکه برای خودشان هم وسیله‌ای برای استفاده‌های مادّی و روحی و معنوی به وجود بیاورند. از خداوند متعال توفیق همه را مسئلت میکنم.

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله و برکاته

۲

پی‌نوشت

۱. طرح مردمیِ کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال که به طور رسمی از یازدهم آذرماه سال ۱۴۰۲ آغاز شد.

nojavan۷Social۱ Portlet

متن برای شناسایی تازه سازی CAPTCHA
نظری یافت نشد.