قله‌های شوق‌انگیز

راه رسیدن به هدف‌های بزرگ همت‌های بلند است، اگر با همان روش‌های معمول همیشگی حرکت کنیم، نتیجه هم شبیه همان نتایج معمول همیشگی خواهد بود. رهبر انقلاب هدف بزرگی را پیش روی ما گذاشته‌اند که نگاه کردن به آن‌هم قند در دلمان آب می‌کند. این هدف دقیقاً ازجمله همان هدف‌های بزرگ ولی ممکن است. فکرش را بکنید! زمانی برسد که مرجع علمی و فناوری دنیا ما باشیم. ببینید آقا این‌طور توضیح داده‌اند: «هر دانشمندی اگر بخواهد به آخرین فراورده‌های علمی دست پیدا کند، ناچار باشد زبان فارسی را که شما اثرتان را به زبان فارسی نوشته‌اید، یاد بگیرد؛ هم ‌چنانی ‌که امروز شما برای دست‌یابی به فلان علم، مجبورید فلان زبان را یاد بگیرید تا بتوانید کتاب مرجع را پیدا کنید و بخوانید.» 1386/6/12
البته که قرار نیست یکی دو ساله به این هدف برسیم، اما با همت و تلاش حتماً چهل یا پنجاه سال آینده وضعیت همین خواهد بود و این اتفاق کاملاً شدنی است. نشان به آن نشان که به قول آقا: «یک روز این‌جور بوده است؛ کتاب‌های دانشمندان ایرانی را به زبان‌های خودشان ترجمه می‌کردند، یا آن زبان را فرا می‌گرفتند برای اینکه بتوانند بفهمند. این هم بد نیست شما بدانید که کتاب «قانون» ابن‌سینا که در پزشکی است، زمان ریاست‌جمهوری من به فارسی ترجمه شد! بنده دنبال کردم؛ افرادی را مأمور کردم، بعد هم شنیدم یک مترجم خوش‌قلمِ بسیار خوش‌ذوق کُرد، این را به فارسی ترجمه کرده که امروز ترجمه‌ فارسی‌اش هست. ابن‌سینا کتاب را به زبان عربی نوشته است و به فارسی ترجمه نشده بود؛ در حالی‌که چند صدسال قبل به زبان فرانسه ترجمه شده! یعنی آن‌ها که این کتاب را لازم داشتند، برده بودند و ترجمه کرده بودند. ببینید، مرجعیت علمی این است؛ مجبورند کتاب شما را ترجمه کنند.» 1386/6/12
اصلاً مگر کشورهایی که الآن بر قله علم ایستاده‌اند از همان اول این شرایط را داشته‌اند؟ معلوم است که این‌طور نبوده.  «همین آمریکا که امروز از لحاظ علمی از همه مراکز علمی و کشورهای دنیا جلوتر است، صدسال پیش برای ابزارهای عادی جنگىِ خودش، محتاج انگلیس و فرانسه و ایتالیا بود. تاریخ را بخوانید! در جنگ‌های داخلی آمریکا - به جنگ‌های انفصال معروف است؛ جنگ بین شمال و جنوب آمریکا- دو طرف موفقیت خودشان را در این می‌دانستند که بتوانند مثلاً یک کشتی جنگی یا یک توپِ از فلان نوع را از انگلیس بخرند، از اقیانوس اطلس عبور بدهند و برسانند به این‌طرف. آن زمان، امکانات نداشتند؛ اما امروز در قله علم‌اند؛ چون تلاش کردند.» 1385/8/18
وقت حرکت کردن است. بیایید تصمیم بگیریم که به پیشرفت‌های اندک قانع نباشیم، حالا که استعدادش وجود دارد، برای رسیدن به این قله شوق‌انگیز همت بلند، تلاش و امیدواری را هم بیشتر و بیشتر کنیم تا روزی از اوج قله‌های علمی برای دنیا دست تکان داده و با زبان خودمان با آن‌ها حرف بزنیم.