شاهد از لبنان رسید

اگر هرکدام از این افراد پیش بینی جدیدی داشته باشند، عقل سالم پیش‌بینی کدامشان را می پذیرد؟ به علم و قدرت تحلیل کدام‌یک نمره بهتری می دهید؟ حتماً شما هم دوست دارید نتیجه پیش بینی های آقا که نشان دهنده تحلیلشان از اوضاع دنیا و منطقه است؛ را بدانید. با این مقدمه برویم که برخی از پیش بینی های آقا و تحقق شان را از زبان سیدحسن نصرالله، رهبر حزب‌الله لبنان بخوانیم.
رهبر حزب‌الله لبنان می گوید: بنده تنها بعضی از آن‌ها (تحلیل های ویژه آقا) را نام خواهم برد. درحالی‌که از این شواهد بسیار [در ذهن] دارم. ولی به‌واسطه‌ کمبود وقت و با در نظر داشتن ملاحظات و شرایط سیاسی، تعداد کمی از آن‌ها را بیان خواهم کرد.

جورج بوش پدر تمام خلاقیتش را برای خوش‌خدمتی به اسرائیلی ها به کار گرفت و نشستی با حضور رهبران کشورهای عربی در مادرید اسپانیا برنامه‌ریزی کرد، هدف این است که با این نشست بتوانند بین رژیم صهیونیستی و دولت های عربی درگیر با اسرائیل صلح برقرار کنند. این نشست روز 30 اکتبر 1991 برگزار شد و علاوه بر اسرائیلی ها و اعراب، رئیس‌جمهور آمریکا که در آن زمان بزرگترین ابرقدرت جهان بود و همچنین آخرین رئیس‌جمهور شوروی یعنی گورباچف هم در این نشست حضور داشتند.
سید حسن نصرالله می گوید: «اولین بار بود که گروه‌هایی عربی از تمام حکومت‌های عرب حتّی لبنان و سوریه پشت یک میز می‌نشستند. دولت آمریکا تصمیمش را برای اجرای آنچه خود صلح عادلانه و فراگیر می‌نامید و ما آن را سازشی تحمیلی می‌خواندیم، اعلام کرد. این اعتقاد در بسیاری پیدا شد و اجماع یا چیزی شبیه اجماع در منطقه‌مان صورت گرفت، که می‌گفت: سازش به یک‌قدمی ما رسیده و چاره‌ای جز پذیرش آن نیست. چراکه آمریکایی‌ها سازش را به تک‌تک دولت‌های مرتبط با این مسئله تحمیل خواهند کرد.
آن روز امام خامنه‌ای گفتند: این کنفرانس به نتیجه نخواهد رسید و سازشی رخ نخواهد داد. قطعاً آمریکا نمی‌تواند سازشی به دولت‌ها و ملّت‌های منطقه تحمیل کند.
امروز و پس از نزدیک بیست سال، از طرف‌های مذاکره و برخی شخصیت‌هایی که در کنفرانس مادرید حضور داشتند و مذاکرات را ادامه دادند می‌شنویم که از دو دهه ناکامی، هدر دادن وقت، سرگردانی و تباهی سخن می‌گویند که نتیجه‌ چیزی است که آن را مذاکره می‌نامیدند.»
 

اسحاق رابین، پنجمین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی است که سعی داشت هر طور شده سازش با گروه های فلسطینی و کشورهای عربی که خاک آنها را اشغال کرده بود، برقرار کند. رابین چنان کمر به اجرای طرح صلح خودش بسته بود که به خاطر آن جایزه صلح نوبل را هم دریافت کرد. (همین یک‌قلم برای رفتن آبروی جایزه صلح نوبل کافی است) به‌ظاهر همه‌چیز خوب پیش می رفت و تحلیل ها حاکی از این بود که سازش صورت می گیرد. حتی در پیمانی به نام پیمان اسلو که امضای رابین و یاسر عرفات پای آن بود، زمان‌بندی برای تشکیل دولت‌های خودگردان هم تعیین شده بود.
اوضاع بر وفق مراد اسرائیلی ها پیش می رفت و آنچه مانده بود تنها مقداری جزئیات بود که می‌شد طی چند مذاکره حل شود.
سید حسن نصرالله می گوید: هر کس نزد ما می‌آمد می‌گفت خودتان را خسته نکنید، کار تمام‌شده و دیگر مجالی برای خون دادن و شهید دادن، جنگ، فداکاری و نبرد نیست. می‌گفتند نه‌تنها در ماهیتمان به‌عنوان حرکتی مقاومتی بلکه حتّی در برنامه‌های سیاسی‌مان نیز تجدیدنظر کنیم.
سیدحسن نصرالله و جمعی از اعضای ارشد حزب‌الله با آقا دیدار کرده و همین تحلیل ها را برای ایشان توضیح می دهند، آقا هم می گویند: «بنده معتقدم این امر محقق نخواهد شد و معتقدم سازشی میان اسرائیل و سوریه و پس‌ازآن لبنان صورت نخواهد گرفت. بنده به شما پیشنهاد می‌دهم کار و تلاش در راه مقاومت را پی بگیرید بلکه این کار و تلاش را گسترش دهید تا پیروزی صورت پذیرد. هوش و گوش خود را هم با هیچ‌یک از این فرضیّه‌ها، احتمالات و پیشنهادات پر نکنید.»
دو یا سه هفته پس از این دیدار اسحاق رابین در تل‌آویو سخنرانی می‌کرد که یک صهیونیست افراطی تر از خودش او را ترور کرده و کشت، شیمون پرز جایگزین او شد و بعدازآن، شیمون پرز در انتخابات شکست خورد و نتانیاهو آمد و ماجراها برگشتند به نقطه‌ شروع، یعنی همان خانه‌ اوّل.

محبوب‌ترین رهبر جهان عرب نقل می کند: «در اواخر سال ۱۹۹۹ در اسرائیل انتخابات نخست‌وزیری صورت گرفت. رقابت میان ایهود باراک و نتانیاهو بود، هر دو نیز وعده داده بودند اگر پیروز شوند از لبنان عقب‌نشینی خواهند کرد. ایهود باراک زمان هم مشخص کرده بود و گفته بود ۷ جولای ۲۰۰۰. هفته‌ها و ماه‌ها می‌گذشت. جوّ حاکم بر لبنان، سوریه و منطقه چه بود؟ این بود که به موعد می‌رسیم و اسرائیل از مرزهای فعلی سرزمین‌های اشغالی عقب‌نشینی نخواهد کرد. باراک از طریق آمریکاییان، اروپاییان و برخی حکومت‌های جهان سعی می‌کرد به برنامه‌ها یا توافقاتی امنیتی با دولت لبنان یا مرحوم حافظ اسد (در سوریه) دست پیدا کند که شکست خورد. جوّ این بود که ارتش اسرائیل عقب‌نشینی نمی‌کند و وقتی ‌زمان معین‌شده برسد، برای باراک کاری ندارد زیر قولش بزند و بنده از شما پنهان نمی‌کنم که حتّی اوضاع ما در حزب‌الله در سطح سیاسی و جهادی مانند دیگر نیروهای سیاسی کشور و منطقه بود و این‌گونه به موضوع نگاه می‌کردیم.
اینجا نیز دیداری با حضرت امام خامنه‌ای داشتیم. دیدگاهمان را درباره‌ اتفاقات شرح دادیم. ولی حضرت امام خامنه‌ای نظری مخالف و تعجّب برانگیز داشتند. ایشان گفتند: «پیروزی شما در لبنان بسیار نزدیک است، بسیار نزدیک‌تر از آن چیزی که انتظارش را دارید و این را با چشم خود خواهید دید.» و این مخالف تمام تحلیل‌ها، اطلاعات، اسناد و مدارک بود. در آن برهه هیچ‌گونه نشانه‌ای از آغاز تدارک اسرائیل برای عقب‌نشینی از جنوب لبنان وجود نداشت. ایشان به ما گفتند: «به لبنان که بر می‌گردید، خود را برای این پیروزی آماده کنید که سخنرانی سیاسی‌تان چه باشد و هنگام عقب‌نشینی دشمن اسرائیلی به مرزها چه‌کارهایی انجام دهید.»
ما با یک دید رفتیم، با دید دیگری برگشتیم. به همین خاطر بود که از عقب‌نشینی ناگهانی ۲۵ می شگفت‌زده نشدیم (عقب‌نشینی خفت‌بار صهیونیستها از مرزهای لبنان در سال 2000) دبیر کل حزب‌الله با اطمینانی که از تحقق پیش‌بینی رهبر انقلاب داشته می گوید: ما خود را برای مواجه‌شدن با مناطق مرزی و ساکنین و کسبه‌ آن و رفتارمان را هنگام رسیدنمان به مرزها، به‌خوبی آماده کرده بودیم.

دبیر کل حزب الله می گوید: در جنگ سی‌وسه روزه همگی قدرت و شدّت هجوم اسرائیل را، مخصوصاً در روزهای اوّل، دیدید. به‌گونه‌ای که هر حرفی درباره‌ پیروزی و بلکه نجات و خروج سالم از این جنگ شبیه جنون بود. چراکه [سرنوشت] حرکتی مقاومتی با امکانات معیّن، در کشوری کوچک [که] جهان علیه او توطئه کرده و چنین جنگ سختی را به راه انداخته [معلوم است].
این را اولین بار است که می‌گویم. نامه‌ای از طریق یکی از برادران به بنده، در ضاحیه‌ جنوبی، رسید. درحالی‌که ساختمان‌ها تحت بمب باران اسرائیل فرومی‌ریختند. ایشان (آقا) در آن نامه‌ می‌گویند: «برادرانم. این جنگ همچون جنگ خندق است، جنگ احزاب، که قریش، یهود مدینه، عشایر و قبایل با تمام نیرو گرد آمدند و رسول‌الله صلّی الله علیه و آله و اصحابش را محاصره کردند و تصمیم گرفتند این جمعیت مؤمن را ریشه‌کن کنند. این جنگ این‌طور است. ولی به خدا توکّل کنید، بنده به شما می‌گویم که شما پیروز هستید، حتماً. حتّی بیش‌تر از این. بنده به شما می‌گویم: وقتی این جنگ با پیروزی شما به پایان برسد، به قدرتی تبدیل خواهید شد که قدرت دیگری جلودارش نیست.» چه کسی می‌توانست چنین برداشتی داشته باشد؟ آن‌هم در روزهای اوّل جنگ؟» حزب الله پس از این مقاوت و پیروزی محبوبیت و قدرتی چند برابر قبل پیدا کرد. 

بعد از یازده سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان، درست وقتی تن همه از حضور نظامی آمریکا در منطقه می لرزید و فکر می‌کردند این حضور و خطر آمریکایی ها طولانی‌مدت خواهد بود و حتی حرف از صد یا دویست سال می زدند، سید حسن نصرالله در دیدار با آقا نظر ایشان را می‌پرسند و این بار هم، آقا چیزی می گویند که با آنچه در منطقه شنیده می شد کاملاً متفاوت بود.
 شرایط منطقه طوری شده بود که به گفته سید حسن نصرالله: بسیاری حکومت‌ها و قدرت‌های سیاسی شروع کرده‌ بودند به تحقیق که چگونه می‌توانند کارهای خود را با آمریکایی‌ها سامان دهند و چگونه با او وارد گفت‌وگو شوند و راه‌حل‌هایی بیابند. 
آن روز ایشان (رهبر انقلاب) در جواب سخن بنده که گفتم: نوعی نگرانی در منطقه وجود دارد که طبیعی هم هست و حتّی ما هم نگرانیم. گفتند: «به برادران بگو نگران نباشند. آن‌ها (آمریکایی‌ها) با آمدن به افغانستان و عراق به چاه سقوط می‌کنند. این‌ شروع افول ایالات‌متحده و پروژه‌ آمریکا در منطقه‌ ماست و باید بر اساس این [نگاه] رفتار کنید.» طبعاً این سخن مبتنی بر مطالعه و مدارک بود. بااین‌حال بنده پرسیدم: سیّدنا، آخر چه گونه می‌شود؟
گفتند: «وقتی آمریکا ناتوان شده و نمی‌تواند منافعش را از طریق نظام‌های دنباله‌رو‌اش در منطقه کسب کند و ارتش‌ها و نیروهای دریایی موجود در منطقه برایش کافی نیست و مجبور می‌شود از تمام جهان کادر نظامی و نیروی دریایی‌اش را به این منطقه بیاورد، این دلیل عجز است، نه دلیل قدرت. ثانیاً این بر جهل دولت‌مردان و صاحب تصمیمان آمریکا درباره‌ ملّت‌های این منطقه صحه می‌گذارد. ملّت‌هایی که اشغال‌ها، سلطه‌ها و سیطره‌ها را برنمی‌تابند و به فرهنگ و تاریخ جهاد و مقاومت تعلّق دارند. به همین خاطر وقتی آمریکایی‌ها می‌آیند، در باتلاق‌ها فرو خواهند رفت و به دنبال راه فرار خواهند گشت. پس این‌ها باعث نگرانی نیست بلکه موجب ایجاد آرزوی رسیدن برهه‌ای است که در آن امّت از یوغ مستکبرین آزاد خواهد شد.»

با استناد به همه این دلایل و پیش‌بینی‌ها «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان به مناسبت سیزدهمین سالروز جنگ سال ۲۰۰۶ بین رژیم صهیونیستی و حزب‌الله لبنان که به پیروزی حزب‌الله ختم شد در گفت‌وگو با شبکه «المنار» گفت: از هر زمان دیگری در هدف قرار دادن مواضع دشمن قدرتمندتر هستیم و اسرائیل از خانه عنکبوت سست‌تر است. او با اشاره به قدرت بالای مقاومت گفت: «مقاومت قادر است باهدف قرار دادن مناطقی که در تیررس موشک‌هایش قرار دارد، اسرائیل را به عصر حجر بازگرداند.»