دستِ برتر

نظام جمهوری اسلامی را در نظر بگیرید که مثل یک خانواده است و طبیعی است با مشکلاتی هم روبرو باشد. دوباره رفتارها چیزی شبیه همانی است که گفتم. اما در این میان آقا می‌گویند: «آینده جهان در اختیار ملت‌های مومن است.» یا دوازده آبان امسال فرمودند: «جوان‌های عزیز! این ملّت پیش برود و حرکت بکند، تردیدی نیست که در آینده‌ نه‌چندان دوری خواهد توانست به اوجی در دنیا برسد که در تعاملات جهانی، همیشه دست برتر را داشته باشد.»

در کنار همه‌ امیدی که از شنیدن این جملات می‌گیریم، آن بخش کنجکاو شخصیت‌مان دائم می‌پرسد؛ چه طور ممکن است؟ مگر می‌شود؟ می‌دانید! برای جواب سوال‌مان باید بدانیم آقا از کدام زاویه به کشور،  به جهان و احوال جهان نگاه می‌کنند، آن وقت حتماً جواب خوبی برای پرسش‌های‌مان پیدا می‌کنیم.»

اگر کسی به شما قولی بدهد، برای اطمینان باید ببینید او چقدر قدرت دارد و چه کاره است. مثلاً قول خواهر کوچک‌تان برای خرید کفش جدید را به هیچ وجه باور نمی‌کنید. بررسی می‌کنید که به قول‌های قبلی‌اش چه طور عمل کرده است. حالا در این ماجرا خدا به ما قول داده است. چه کسی راستگو‌تر از خدا؟ چه کسی به اوضاع جهان عالم‌تر از اوست.

آیه های «ولقد کتبنا فی‌الزّبور من بعدالذّکر انّ الارض یرثها عبادی الصّالحون». یا آن آیه‌ دیگر: «انّ الارض‌للَّه یورثها من یشاء من عباده» را حتماً دیده‌اید، آقا بر اساس چنین آیاتی گفتند: «آنچه آینده دارد، آن اسلام است، آن قرآن است، آن شما جوان‌های مؤمن هستید؛ ...و خدای متعال این را فرموده است که آینده متعلّق است به مؤمنین، متعلّق است به صالحین، متعلّق است به مجاهدین فی‌سبیل‌الله؛ در این هیچ تردیدی نیست؛ این یک وعده‌ی الهی است.» ۱۳۹۶/۳/۶

وقتی از داخل یک لوله بیرون را نگاه می‌کنید، گستره‌ دیدتان خیلی محدود است و از دنیا به قدر قطر همان لوله می‌بینید. بعضی از ما به مسائل کشور و جهان هم از داخل یک لوله‌ تنگ و باریک نگاه می‌کنیم و اتفاقاً لوله را به سمت نقطه ضعف‌ها گرفته‌ایم و طبیعی ا‌ست که فکر کنیم دیگر امیدی باقی نمانده است. اما آقا تمام آنچه رخ می‌دهد را کنار هم می‌بینند، مثلا می‌گویند: «من اطّلاعاتم کم نیست، من از خیلی جاها مطّلعم؛ بنده وقتی نگاه می‌کنم، رویش‌ها را بیش از ریزش‌ها می‌بینم؛...این‌همه جوان مؤمنِ نویسنده، هنرمند، عالم، فنّاور، مبلّغ، سخنور؛ در عرصه‌های گوناگون، در مسائل داخلی در مسائل خارجی. این‌ها رویش ‌های انقلابند، رویش‌های سرسبز و آماده؛ این خیلی باارزش است.» ۱۳۹۴/۱۰/۱۹

در طول سال تحصیلی حتی شاگرد زرنگ‌ها هم گاه به دلایل مختلف یکی دو تا امتحان را به قول خودشان خراب می‌کنند. در آن لحظات حتماً خیلی هم ناراحتند و از خودشان شاکی می‌شوند، مهم این است که مسیر کلی را درست رفته‌اند. یکی دیگر از نکاتی که در نگاه رهبر انقلاب دیده می‌شود همین نکته است، آقا می‌گویند: «اینکه حالا یک جایی ما گفتیم [ولی] نشد، در یک جایی فلان مقصود را داشتیم [ولی] تحقّق پیدا نکرد؛ مطلقاً بایستی اجازه ندهید که یأس و ناامیدی بر شما غالب بشود. اگر بنا باشد که انسان از شکست‌ها مأیوس بشود، ما صد بار باید در دوران مبارزه و صد بار باید در جنگ هشت‌ساله‌ تحمیلی مأیوس می‌شدیم، عقب‌نشینی می‌کردیم....اگر بنا بود انسان با شکست و با عقب‌نشینی مقطعی و مانند این‌ها مأیوس بشود که هیچ چیز به سامان نمی‌رسید. نخیر! یأس به‌خاطر ناکامی‌های مقطعی و موقّت، مطلقاً در زندگی‌تان راه نداشته باشد.»۱۳۹۶/۳/۱۷

آقا می‌گویند: «امّا اگر کسی دچار وسوسه و تردید هم بشود، وعده‌ الهی هم دل او را آرام نکند، تجربه‌ها باید دل او را آرام کند. بنده مکرّر این را عرض می‌کنم و با همه‌ وجود اعتقاد به این معنا دارم. اگرچنانچه هیچ وعده‌ای هم به ما داده نشده بود، با این تجربه‌هایی که ملّت ایران از سی‌ چهل سال پیش به این ‌طرف دارد، باید یقین می‌کرد که آینده متعلّق به او است؛ باید یقین می‌کرد که پیروزی متعلّق به او است.»

ما به چشم خودمان دیدیم که یک ملّتی با دست خالی در جنگ تحمیلی پیروز شد؛ یک ملّتی با تازه‌کار بودن در مسائل سیاسی و بین‌المللی، بر توطئه‌های دشمنان پیروز شد؛ یک ملّتی با اینکه در مقابلش یک جبهه‌ قدرتمند مادّی شکل گرفته که از پشت خنجر می‌زنند، از جلو شمشیر می‌کشند، هیاهو می‌کنند، عربده می‌کشند، چهل سال است علیه ما دارند مرتّب توطئه می‌کنند، چهل سال هم هست مرتّب توطئه‌هایشان خنثی می‌شود؛ این‌ها را مگر نمی‌بینیم؟ این‌ها همان تجربه‌های ما است.»۱۳۹۶/۳/۶