قانون فشار

قانون فشار را می‌شناسید؟ شاید شما هم این قانون را در کتاب فیزیک دبیرستان خوانده باشید. اما اگر نخواندید هم جای نگرانی ندارد، این قانون بسیار ساده است و می‌گوید: میزان فشار برابر است با میزان نیرو، تقسیم بر اندازه سطح! یعنی، در حالتی که چاقو ایستاده قرار گرفته، چون سطح کمتر و تیزتری با دست ارتباط دارد، خطر بریدن دست بیش‌تر است...

در واقع این قانون می‌گوید هر چه سطح بزرگ‌تر شود، مخرج کسر بزرگ‌تر می‌شود و فشار کم‌تر! و همچنین برعکس این حالت، یعنی کوچک شدن سطح فشار را بیش‌تر می‌کند.

حالا فرض کنید اقتصاد یک کشور تنها متکی به یک مولفه باشد! مثلاً فقط وابسته به نفت باشد، آن وقت سطح اتکای اقتصاد خیلی کوچک می‌شود و نیروهای بیرونی می‌توانند فشار بیش‌تری وارد کنند و خطر و آسیب دیدن آن اقتصاد زیاد می‌شود.

اما هر چه این سطح اتکای اقتصاد، بزرگ‌تر شود، فشارها کم‌تر خواهد شد. افزایش تولید، صادرات کالاها، دست‌یابی به تکنولوژی روز و... از مواردی ست که می‌تواند این سطح را بزرگ و بزرگ‌تر کند و فشار بر اقتصاد را کوچک و کوچک‌تر...

به علاوه وقتی سطح اتکای اقتصاد کوچک باشد، دشمنان هم به راحتی می‌توانند علیه آن توطئه و تحریم و... راه بیاندازند، اما این اقتصاد نفتی، از کجا آمده است؟ چگونه این بلا به جان ملت ما افتاد؟ آقا در پاسخ این سوال می‌فرمایند: «این [متکی شدن اقتصاد به نفت] خشت كجی است كه در زمان رژیم پهلوی گذاشته شده است. آن جوانانی كه نمی‌دانند رژیم گذشته با این كشور چه كرده است، بدانند یكی از دهها كار خیانت‌آمیزی كه كردند، این است!

اقتصاد این كشور را متّكی به نفت كردند كه به آسانی هم نمی‌شود آن را تغییر داد و دگرگون كرد! این ملت اگر بتواند، باید با صادرات گوناگون صادرات میوه، صادرات معادن گوناگونی كه در این كشور هست، تولیدات صنعتی، كشاورزی و خدمات این كشور را اداره كند. نفت، ذخیره‌ همیشگی این ملت است و می‌ماند. »1377/۱/۱

پس اگر می‌خواهیم از تیغ تیز اقتصاد نفتی نجات پیدا کنیم باید هر چه سریع‌تر رو به تولیدات ملی و افزایش تولیدات از قبیل محصولات کشاورزی، پوشاک، لوازم و... بیاوریم و با تولید در حد توانمان یا حمایت از تولید کنندگان ایرانی، کشور را از چنگال نفت نجات دهیم.